این فونت در سایتهای مختلف داخلی و خارجی معرفی شد، یه مقاله راجع بهش تو فصلنامه گرافیک و چاپ نوشتم با عنوان «آقا داماد، خوش آمدی!» تصاویری از سیاوش دِرتی تو ۲ تا کتاب تو انگلیس و فرانسه هم به چاپ رسیده.
تو یه نمایشگاه انفرادی که تو رشت از طراحیهای فونتم گذاشته بودم هم حاضر بوده. پروژه برگزیده سایت معتبر و محفل بینالمللی طراحان و دیزاینرهای برتر جهان یعنی Behance هم شده در سال ۲۰۰۹.
در تمام طول تاریخ فعالیت سایت Behance فقط ۲ فونت فارسی «پروژهٔ برگزیده» یا Featured شدن که یکیش همین فونت «سیاوش درتی» هست. تنها فونت فارسی دیگهای که پروژهٔ برگزیدهٔ بیهنس شده، فونت «سیاوش میترا دفرمد» هست که اون هم کار اینجانب بوده :)
این فونت که حدود ۶ ماهی وقت گرفته بود و بعدها چندین بار تغییراتی درش دادم و یه نسخه ملایم و تمیزتر با گلیفهای متفاوت از فونت اصلی با نام SI47ASH_Dirty_Neat رو همین یکی دو سال اخیر بهش اضافه کردم.
تعریف اصلی این فونت، مخلوط و ترکیب کردن تقریبن تمام فونتهای کلاسیک و شناخته شدهٔ فارسی تا اون سال یعنی ۱۳۸۴ مثل تیتر، زر، نسخ، ثلث، نستعلیق و بقیه به همراه فونتهای خودم و کمی فونت ری زر رضا عابدینی، تو همدیگه بود طوری که یک محصول تایپوگرافیک نو به دست بیاد. اضافه بر این، خش و لک و زواید و حواشی هم از پترنهای ایرانی و نقش و نگار و دستخط خودکاری و خلاصه هر چی که دم دست بود، وارد فونت میشد.
بر خلاف فونتهای رایج که تو اونا «ب»، «پ»، «ت» و «ث» و همین طور تمام گلیفهای همشکل، فقط کپی پیست میشن، تو این فونت هیچ دو گلیفی نیست که یک جور باشه! حدود ۲۱۵ تا گلیف و هر کدوم منحصر به فرد و یونیک. هیچ حرف تر و تمیزی هم در میون نیست. این جوری وقتی که با این فونت تایپ کنین یه متن یکدست ندارین و این میتونه تصور ماشینی نبودن نوشتار رو تو بیننده ایجاد کنه. انگار که حروف توسط نویسندهشون به صورت دستی تغییر داده شدن :) اسمشم نهایتن به خاطر معروفیتی که به دِرتی بودن پیدا کرده بود، گذاشتم SI47ASH_Dirty. بدون اغراق این اولین فونت دِرتی فارسی بوده که کامل و یونیکد طراحی و براش وقت گذاشته شده. اون سالها، اصلن خیلی از جوونایی که امروز طراحی فونت میکنن، واقعن نمیدونستن چه جوری باید با نرمافزارهای ساخت فونت کار کرد. و هیچکس هم به ایدهٔ ترکیب فونتهای فارسی و همین طور داشتن یه فونت چرک، اصلن فکر نکرده بود. خوشبختانه متنی که راجع به این فونت نوشته بودم، ثبت و ضبط شدهست و اگه کسی حرف منو واسه سال طراحی یا اولین بودن این فونت در نوع خودش قبول نکنه، میتونه به منابعی که در واقع دیگه میشه گفت تو تاریخ حک شدن، مراجعه کنه :)